Od 16 do 21 września miało miejsce 14 spotkanie szkoły zakrystianów. W tygodniowych zajęciach, które odbyły się w Ośrodku Formacji Liturgicznej w Zawichoście uczestniczyło 18 zakrystianów z różnych stron Polski. Proponowane zajęcia miały charakter wtajemniczający: były pogłębioną refleksją nad liturgią, czym ona jest i jakie znaczenie powinna mieć dla wspólnoty Kościoła i samego zakrystiana.
Szkoła zakrystianów to przede wszystkim wejście do szkoły Naszego Pana Jezusa Chrystusa. To uczenie się odpowiadania na Jego wezwanie: „Idźcie i przygotujcie nam Paschę”(Łk 22,8). Te słowa rozumiemy jako kluczowe w przyjęciu osobistego wezwania do pełnienia funkcji liturgicznej we wspólnocie Kościoła. Wpatrzeni na kartach Ewangelii św. Łukasza w osobę Piotra i Jana, w duchu kontemplacji i działania pragniemy włączać się w przygotowywanie miejsca, w którym Nasz Pan, Jezus Chrystus, pragnie spotykać się z nami. W tym duchu przeżywaliśmy czas formacji, który wyznaczała Liturgia. Dzień formacji rozpoczynał się od czasu słuchania Słowa Bożego, pośrodku dnia spotykania Pana w Eucharystii, wieczorem dziękowania w czasie Nieszporów i kończenia dnia adoracją Chrystusa Obecnego w Najświętszym Sakramencie, uwielbieniem Boga w dostrzeżonych owocach minionego dnia. Codziennie pomiędzy modlitwą był czas konferencji i warsztatów. Najpierw poznawaliśmy patrona zakrystianów, Bł. Michała Giedroycia, czyniąc refleksję nad swoją posługą i rozważając, jaka jest duchowość zakrystiana.
W kolejnych dniach zagłębialiśmy się w rozumienie, czym jest liturgia, jej historiozbawczy wymiar, czym są sakramenty, czym są znaki i symbole. W dalszej części programu poznawaliśmy, czym jest rok liturgiczny i przestrzeń liturgiczna. Następnie przeszliśmy do zajęć praktycznych w zakrystii. Uczyliśmy się konserwacji naczyń, układania szat liturgicznych, prania liturgicznego. Poznawaliśmy mszał, kalendarz liturgiczny. Ważnym obszarem pracy zakrystiana są kompozycje kwiatowe na różne okresy roku liturgicznego, w tym pomagały nam warsztaty, na których uczyliśmy się budowania kompozycji i odnajdywania dla nich miejsca w przestrzeni liturgicznej. Funkcja liturgiczna zakrystiana, to również przestrzeń wielu relacji, dlatego słowem o relacjach zakończyliśmy nasze tegoroczne spotkanie.
Uczestnicy kursu wyruszyli do domu z wizerunkiem i modlitwą swojego patrona bł. Michała
Giedroycia, który ma im w codzienności przypominać, że w przywileju posługiwania świętej Liturgii nie jesteśmy sami, poprzedziło nas wielu świętych, a wśród nich bł. Michał Giedroyć. Jest On szczególnym darem dla zakrystianów. Jako patron może pomóc rozbudzić miłość do Chrystusa, odnaleźć z Nim żywą więź. Zakrystianie w swej posłudze często pozostają w ukryciu, o wiele częściej widoczne są owoce ich dyskretnej posługi niż oni sami. Ich troska o przestrzeń sakralną, o przygotowanie wszystkiego do sprawowana sakramentów, i ich postawa w tej przestrzeni ma również rolę wtajemniczającą. To również od nich, gromadzący się lud Boży, może uczyć się wiary w obecność Chrystusa w sakramentach, szczególnie w Eucharystii,
w słowie Bożym, w osobie kapłana, w zgromadzonej wspólnocie Kościoła. Zakrystianie mogą być również świadkami Bożej obecności wobec tych, którzy Boga jeszcze nie poznali, którzy przychodzą do kościoła w różnych okolicznościach życia. Zwykle to oni otwierają kościół na spotkanie człowieka z Bogiem, ale swoją wiarą i modlitwą mogą towarzyszyć każdemu
w otwieraniu Kościoła, świątyni serca, na Boga i drugiego człowieka.
s. Anna Hyszko CHR
